حزب کمونیست چین که به مدت بیش از ۷۳ سال در این کشور در قدرت است با آموزش نخبگان با توجه به دانش فنی، با تکنوکرات ها دست و پنجه نرم می کند. بدین ترتیب شی جینپینگ به رغم اینکه مقایسه های ایدئولوژیکی با مائو زدونگ که به تخصص گرایی مشکوک است را پیش می کشد، بارها بر باورهایش درباره اهمیت علم و تکنولوژی در تقویت بخش اقتصادی و نظامی چین پافشاری کرده است. چنانچه شی جینینگ در سخنرانی اخیر خود در کنگره حزب کمونیست گفت : « ما باید به تکنولوژی و علم به عنوان نخستین اولویت خود قدرت تولیدی، به استعدادهایمان به عنوان منابع اصلی و اولیه و به نوآوری مان به عنوان رانه رشد اولیه مان توجه کنیم. »
فهرست مقامات رسمی با پیشینه ای در زمینه علوم و تکنولوژی در کمیته مرکزی چین با ۲۰۵ عضو به آنچه در زمان دوره ۵ ساله نخست رهبر پیشین چین یعنی « جیانگ زمین » که از سال ۱۹۹۲ آغاز شد بازگشته است. در زمان وی افزایش سرعت در تحقیقات و نوآوری آغاز شد. این روند رو به رشد زمانی اتفاق افتاد که واشنگتن گام هایی هم در زمینه بازداشتن بخش تکنولوژی و هم تقویت نوآوری آمریکا را برداشت.
بسیاری از تکنوکرات های جدید در کمیته مرکزی از ظهور صنایعی آمدند که به اعتقاد پکن اولویت های راهبردی هستند و از جمله می توان به نیمه رساناها، علوم محیط زیست و بیوتکنولوژی اشاره کرد.
بر این اساس کارشناسان هوافضا در ۲۰ کرسی هسته ای را شکل دادند که به ” باشگاه کیهانی ” معروف است و نفوذ آنها نشانگر اهمیتی است که رئیس جمهوری این کشور به نقش صنعت در استراتژی ادغام نظامی و منبعی از غرور ملی داده است. کارشناسان در علم و تکنولوژی همچنین در بخش دولتی استان های چین ترفیع گرفتند و این موضوع نشانگر این است که دامنه نفوذ آنها در حال گسترش است. تحلیل ابتدایی ماکروپولو نشان داده است که بسیاری کارشناسان سطح استانی با استان هایی که صنایع شان با آنها مطابقت دارد هماهنگ شدند و این موضوع می تواند موجب بهبود مدیریت صنایع تکنولوژی پیشرفته شود.